Polska ceramika jest oryginalnym rodzajem sztuki ceramicznej. Powstała na Śląsku, w Niemczech. Została później przeniesiona do Bolesławca (Polska).
Polskie garncarstwo wywodzi się z kultury kamienia łupanego, która zamieszkiwała znaczną część Niemiec i całą Polskę w okresie od 3200 do 1800 r. p.n.e. Kultura ta zamieszkiwała duże obszary Niemiec i Polski w okresie od 3200 do 1800 r. p.n.e. Uważa się, że polska ceramika pochodzi od kultury kamiennej. Kultura ta zamieszkiwała większość Niemiec i całą Polskę w okresie od 3200 do 1800 r. p.n.e. porcelana z Polski się, że polska ceramika pochodzi z kultury kamienno-magazynowej. Kultura ta zamieszkiwała większą część Niemiec i całą Polskę między 3200 a 1800 r. p.n.e. Ta kultura była wyróżniona przez opaloną, brązową lub glazurowaną glinę i kropki wokół powierzchni ich naczyń.
Te tan naczynia służyły rolnikom jako pojemniki do przechowywania, a później zostały przekształcone w trwałe, piękne elementy ceramiki, które są nadal używane do dziś. Niektóre z tych elementów można nawet zobaczyć w muzeach i są one uważane za doskonałe formy rzemiosła artystycznego przez wielu ludzi na całym świecie.
Garncarze założyli cech w rejonie rzeki Bobr w południowo-zachodniej Polsce w XVII wieku. W miarę doskonalenia swoich umiejętności zaczęli być rozpoznawani i obejmowani patronatem przez wyższe klasy i szlachtę w regionie.